یکی از ویژگیهای اساسی سازمانهای جدید، شکل گیری آنها برمبنای یادگیری است. بنابراین مدیران و کارکنان، همواره در حال یادگیری بوده و مهارتهای جدید کسب می کنند، چراکه قدرت هر سازمان متناسب با میزان آموزش دائمی مدیران و کارکنان آن است.سازمانها قبلا" در محیطی پایدار به سر می بردند و وقایع آینده تقریبا" قابل پیش بینی بودند، بطوریکه مدیران می توانستند در شرایط مطمئن برنامه ریزی کنند. اما امروزه محیط به شدت در حال تغییر است و تغییرات تکنولوژیک، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی به سرعت سازمان را تحت تاثیر قرار می دهند. لذا امروزه دانشگاههای معتبر جهان، بر حرکت به سمت جوامع یادگیرنده و ایجاد محیطی تاکید می ورزند که افراد بتوانند فرصت بیشتری را به یادگیری و ارتقاء سطح دانش و تجربه خویش اختصاص دهند. بنابراین حرکت سازمانها به سوی سارمانهای یادگیرنده امری مهم و حیاتی می باشد.
مقدمه ای بر راهکارهای ایجاد سازمان های یادگیرنده در ایران 
ضرورت ایجاد سازمان های یادگیرنده در دنیای امروز
